Φτέρη: Παγκύρι γινόταν στην Άνω Φτέρη, του Αγίου Γεωργίου, στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας που παλιά ήταν μοναστήρι. Στην Κάτω Φτέρη γινόταν παλιά του Αγίου Δημητρίου. Ξωπάγκυρο γινόταν στην Άνω Φτέρη, στο εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Στις ημέρες μας πανηγυριάτικες εκδηλώσεις πραγματοποιούν οι τοπικοί Σύλλογοι. Φτεριώτες οργανοπαίχτες ήταν οι Τσατσαραίοι Νίκος και Γιώργος που έπαιζαν βιολί και ο Τσατσαρής Θεοφάνης που έπαιζε κιθάρα.
Το παλιό παγκύρι στην Άνω Φτέρη του Αγίου Γεωργίου περιγράφει παραστατικότατα ο Βασίλης Σταμοκώστας στο βιβλίο του «Ελλάδα πατρίδα μου, Φτέρη χωριό μου» και να πως:
«..Μελισσολόι ο κόσμος στη χάρη της γιορτής του Άγιου. Από τα χαράματα ακούγονταν οι ρυθμικοί ήχοι από τα πέταλα των αλόγων πάνω στα καντερίμια που ξεκινούσαν σύσσωμες οι οικογένειες να μεταβούν, να προσευχηθούν και να γιορτάσουν τον Άγιο... .Το γραφικό κεφαλάρι φορούσε τα γιορτινά του. Τα καραβάνια των πιστών, με τις καλές τους φορεσιές και τις πολύχρωμες μαντανίες πάνω στα ζώα, μοιάζανε σαν αργόσυρτο φίδι ανεβαίνοντας ελικοειδώς την καταπράσινη βουνοπλαγιά... Πρέπει να σημειωθεί, πως μεγάλη ήταν η συρροή του κόσμου κατά την ημέρα της χάρης του Αγίου από τα γύρω χωριά και ιδιαίτερα από αυτό της γειτονικής Παλαιοβράχας, που μέχρι σήμερα οι κάτοικοι τρέφουν μεγάλη ευλάβεια στον Άγιο, προφανώς από το θαύμα, που έγινε στη διάρκεια της δουλείας και ο Τούρκος πασάς ματαίωσε την εναντίον του Αγίου εκστρατεία του.
Πέρα από το θρησκευτικό μέρος, ήταν και το πανηγυρικό. Η ωραία γραφική πλατεία κατακλύζεται μέχρι και σήμερα από πλήθος προσκυνητών, που, αν η γιορτή συμπέσει τη δεύτερη του Πάσχα, σημειώνεται το αδιαχώρητο. Μετά τη θεία λειτουργία και το σήκωμα των υψωμάτων, τη θέση τους παίρνουν τα σουβλιστά αρνιά και κοκορέτσια με το απαραίτητο καλό ντόπιο κρασί.
Στα παλιότερα χρόνια ήταν απαραίτητη η παρουσία λαϊκών οργάνων, που παρέμειναν εκεί μέχρι αργά το βράδυ, διασκεδάζοντας τον κόσμο. Μάλιστα, η διασκέδαση συνεχιζόταν και την τρίτη της Λαμπρής κατά την οποία κατανάλωναν ό, τι απόμεινε από τα ψητά, τις δε ωμοπλάτες των αρνιών έστηναν στον πλάτανο και τις βάζανε σημάδι με το πιστόλι. Πολλές φορές η ευθυμία τους οδηγούσε και στην τέλεση αθλημάτων, όπως ήταν το τριπλούν(στις τρεις απλωτές, όπως το έλεγαν ή στις τρεις τα φραγκάκια, τρέξιμο κ.λπ.)».
Πανηγύρι στη Φτέρη.Φώτο ευγενική προσφορά κ.Μπίκα