Η νοοτροπία των Φτεριωτών – Ιδιαίτερα των γυναικών, και η συμβολή της Μαίρης Κοντογεώργη
Κώστας Βασ.Τσίφτης
Χτές βράδυ, στο δρόμο έξω απ το καφενείο του Λιά, πίνοντας το ποτό μας συζητούσα με τον Αντρέα Χρ. Λαγό σχετικά με το χωριό μας, τους κατοίκους του και τη νοοτροπία τους.
Πάνω στη συζήτηση είπα ότι έχω παρατηρήσει ότι η Φτέρη είναι ίσως το μοναδικό χωριό της Δυτ. Φθιώτιδος στο οποίο σχεδόν κάθε μέρα – κι όχι μόνο το Σαββατόβραδο ή Κυριακή μετά την εκκλησία - θα δείς γυναίκες στο καφενείο ή στην ταβέρνα. Ένα φαινόμενο που δεν το συναντάς σ άλλα χωριά!!!
Μου είπε ότι αυτό το φαινόμενο δεν είναι τωρινό κι έχει την εξήγησή του!! Οφείλεται στη Μαίρη Κοντογιώργη της Αγροτολέσχης του Εθνικού Οργανισμού Προνοίας, που ήταν στο χωριό μας την περίοδο 1968-1973.
Αυτό δεν το είχα ποτέ σκεφτεί και με προβλημάτισε ιδιαίτερα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είχε δίκιο!!! Έτσι ακριβώς είναι τα πράματα!!
Η Μαίρη Κοντογεώργη ήταν η πρώτη γυναίκα, που εκείνη την εποχή ήρθε στο χωριό και χωρίς κανένα κόμπλεξ μπήκε στο καφενείο, κάθισε, άναψε τσιγάρο και παρήγγειλε τσίπουρο, προκαλώντας βέβαια την έκπληξη αλλά και την οργή των ανδρών!!!!
Ήταν αυτή που μάζεψε τα κορίτσια και τις γυναίκες του χωριού και τους δίδαξε πράγματα σχετικά με την οικιακή οικονομία, αλλά και την ατομική τους υγιεινή, θέματα εντελώς άγνωστα για εκείνη την εποχή.
Ήταν σ αυτήν την Αγροτολέσχη που τα παιδιά της Φτέρης - αγόρια και κορίτσια μαζί – παίξαμε τα πρώτα μας επιτραπέζια παιχνίδια (ακόμη και τραπέζι για Πιγκ-Πόγκ είχαμε), κάναμε τα πρώτα μας έργα χειροτεχνίας με ψαρόκολλα ή με τη σέγα σε κόντρα πλακέ και διαβάσαμε με ιδιαίτερο ζήλο τα πρώτα μας παιδικά βιβλία από τη δανειστική βιβλιοθήκη!!! Προσωπικά τότε είχα διαβάσει Ιούλιο Βέρν, Πηνελόπη Δέλτα, Ζαχαρία Παπαντωνίου και πολλούς άλλους συγγραφείς!!! Όλα αυτά μας έκαναν να βλέπουμε τα πράματα με διαφορετικό μάτι ξεφεύγοντας απ τα στερεότυπα !! Πιο ελεύθερα!!
Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν, η Αγροτολέσχη μπορεί να έκλεισε, η Μαίρη Κοντογεώργη να έφυγε, τα παιδιά – ιδιαίτερα τα κορίτσια εκείνης της εποχής – μεγάλωσαν, έκαναν οικογένειες, αλλά φαίνεται αυτά που έμαθαν και έζησαν εκείνη την εποχή τα πέρασαν στα παιδιά τους – η παράδοση βλέπετε!!!- με αποτέλεσμα και η επόμενη γενιά να συνεχίζει μέχρι σήμερα στα βήματα της προηγούμενης!!!
Ο σπόρος που φύτεψε εκείνη την εποχή η Μαίρη Κοντογεώργη, βρήκε γόνιμο έδαφος, άνθισε και έδωσε καρπούς που τους βλέπουμε ακόμη σήμερα, στη νοοτροπία των Φτεριωτών και ιδιαίτερα των γυναικών.
Για μας, τα παιδιά εκείνης της εποχής, «η κυρία Μαίρη» ήταν , είναι, και θα είναι η εκτός σχολείου δασκάλα μας και πάντα τη θυμόμαστε με αγάπη!!
Υ.Γ. Το 2002 έψαξα και βρήκα το τηλέφωνο της Μαίρης Κοντογεώργη. Ζούσε στη Λευκάδα (νησί) και η συγκίνησή της όταν
μιλήσαμε για πρώτη φορά ήταν έκδηλη!!! Μάλιστα την κάλεσα και ήρθε στο γάμο μου απ όπου είναι και η μία φωτό. Η άλλη φωτό είναι από το φωτογραφικό αρχείο της Φτέρης.
Δεν γνωρίζω αν ζεί σήμερα γιατί το τηλέφωνο της δεν απαντά.