Αφήγηση Δημήτριος Βασ.Θραψίμης
Τη δεκαετία του ’50 μαθητές του Γυμνασίου Σπερχειάδας οι Δημ.Θραψίμης του Βασ. ,Γιάννης Σπανός του Ευαγγ. και Τάσος Σπανός, αδελφός του Γιάννη.
Δύσκολα χρόνια ,πείνα και δυστυχία.
Για να μπορούν να πληρώνουν οι πατεράδες μας το ενοίκιο κάθε μήνα ,επειδή ήμασταν και κουμπάροι,μας νοίκιασαν ένα δωμάτιο στη Σπερχειάδα ,ιδιοκτησίας Κων/νου Σπανού από την Φτέρη.
Το εν λόγο κτήριο είχε τρία δωμάτια των 20-25 τ.μ το καθένα .Ήταν κτισμένο με πλίθες, το ταβάνι ήταν με δέντρινα καδρόνια κακοπελεκημένα, και από πάνω σκεπασμένο με κεραμίδια.
Το πάτωμα στρωμένο με χώμα, και όχι καλά ισιασμένο. Μια ξύλινη πόρτα, και ένα παράθυρο μικρό.
Το δεύτερο δωμάτιο ακριβώς ίδιο με το δικό μας το είχαν νοικιασμένο ο Γεωργ.Βασιλείου και ο αδελφός του Κώστας από τη Κουτσούφλιανη.
Το τρίτο δωμάτιο ,ίδιο με τα άλλα το είχε νοικιασμένο ο Δημήτριος Σπανός ,Γυμναστής στο Γυμνάσιο Σπερχειάδας, αδελφός του ιδιοκτήτη του κτιρίου.
Φρεσκοπαντρεμένος ο Γυμναστής με δικά του χρήματα πρόσθεσε μια μικρή κουζίνα ,έβαλε και ένα μάστορα και συμμάζεψε το δωμάτιο ,έκανε και ένα καλό άσπρισμα και ύστερα από 2-3 μήνες ήρθαν με τη γυναίκα του και έμειναν εκεί.
Δημήτριος Σπανός….Γυμναστής στο Γυμνάσιο Σπερχειάδας, φόβος και τρόμος για όλους εμάς τους μαθητές….!!!!
Στο δικό μας δωμάτιο για τραπέζι είχαμε ένα μεγάλο στρογγυλό κούτσουρο από πλάτανο ,κομμένο όμορφα με κόφτρα,και 3 σκαμνάκια από πλάτανο και αυτά ,έργο του Ευαγγ. Σπανού πάτερα του Γιάννη και του Τάσου, και νονός δικός μου.
Εκεί τρώγαμε ,εκει διαβάζαμε
Ένα μεσημέρι γυρνώντας από το σχολείο ,χωρίς να διαβάσουμε αρχίσαμε να παίζουμε 31 με μια παλιά τράπουλα που είχαμε και αντί για χρήματα κόψαμε σε κομμάτια κάτι λουκάνικα που μας είχαν στείλει οι γονείς μας από τη Φτέρη.
Εγώ είχα λίγο λουκάνικο, και το έχασα νωρίς .Ο Γιάννης και ο Τάσος συνέχισαν να παίζουν και να γκρινιάζουνε. Κάποια στιγμή βλέπω στο παράθυρο τον Γυμναστή να κοιτάζει μέσα στο δωμάτιο , με μεγάλη προσοχή αλλά και αγριάδα .
Εγώ μαρμάρωσα ,σκουντάω τον Γιάννη αλλά που να πάρει χαμπάρι, έτυχε εκείνη τη στιγμή να κάνει χαρτιά και με νεύρα έλεγε στον Τάσο.
-Τραβάς άλλο χαρτί ;
-Θέλω να το σκεφτώ λέει ο Τάσος ,έχω 26 και αν τραβήξω 10 θα καώ….!!!
Ξανασκουντάω τον Γιάννη με τα πόδια και μου λέει .
-Τι θελ’ς;
Βλέπει στο παράθυρο τον Γυμναστή Δημήτριο Σπανό, νονό του και αδελφό του πάτερα του,και αμέσως άρχισε να κάνει διάφορες κινήσεις παράξενες , αλλά και να φωνάζει
- Ωπ-Ωπ ….!!!
Και ταυτόχρονα να προσπαθεί να κρύψει τα χαρτιά ανεπιτυχώς βεβαίως , γιατί τα χέρια του έτρεμαν.
-Δεν ντρέπεστε λιγάκι παλιόπαιδα ,αντί να διαβάζετε παίζετε χαρτιά και μάλιστα με λουκάνικο;
Είπαν και άλλα πολλά ο Γυμναστής,και ο Γιαννης (αντάλαξαν και κάποια Γαλλικα....!!! )και το θέμα έληξε εκεί.
Υ.Γ Η φωτογραφία που συνοδεύει την αφήγηση ειναι απο εκείνη την εποχή, και συγκεκριμένα στο πίσω μέρος γράφει..... Ενθύμιον 1948-1949 οι μαθηταί. Ευσταθίου Τάκης - Τσόγκας Ευάγγελος - Μπαλτσάκης Κώστας - Ευάγγελος Μακρής - Θραψίμης Δημήτριος.
