Αφήγηση Ευάγγελος Κων/νου Τσίφτης

 Προπολεμικά η Φτέρη είχε δυό παππάδες !!! Ηταν ο Παπα-Γιώργης Σακελλάρης και ο Παπα-Κώστας Παπαφωτίου (Θανασούλας).

Το καλοκαίρι ο Παπα-Γιώργης λειτουργούσε στον Αη-Γιώργη της Ανω Φτέρης όπου και παραθέριζε και ο Παπα-Κώστας- στην Αη-Δημήτρη.
Στην Άνω Φτέρη όμως ήταν ο πολύς κόσμος και επομένως ο Παπα-Γιώργης είχε και τα πολλά έσοδα, αφού τότε οι παπάδες δεν είχαν μισθό αλλά μόνο τα τυχερά τους (αργότερα με νόμο του Πλαστήρα θεσπίστηκε να πληρώνονται από το κράτος). Ο Παπα-Κώστας που ειχε και οικογένεια με μικρά παιδιά το καλοκαίρι είχε πολύ λίγα τυχερά !!!
Κάποιο καλοκαίρι λοιπόν, από τον Αη-Δημήτρη έλειψε το λάδι!!!! Κάποιος το είχε πάρει και δεν υπήρχε ούτε για να ανάψουν τα καντήλια!!
Ο πατέρας μου ο Τσιφτο-Κώστας, ήταν επίτροπος στον Αη-Δημήτρη. Μετά από πιέσεις των χωριανών και των Επιτρόπων, ανέφεραν την έλειψη λαδιού στον Παπα-Κώστα και τον έπεισαν να …. αφορίσει το δράστη!!!!!
Τι να κάνει και ο Παπα-Κώστας, μια Κυριακή μετά τη λειτουργία, βγήκε στην Ωραία Πύλη και άρχισε να διαβάζει τα του αφορισμού, καταλήγοντας στην εξής κατάρα για το δράστη :
«Πάντα τα μαυρα να φορεί,
Ποτέ του να μην ξυριστεί»