Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Γεωργίου Τσιούστα –του επονομαζόμενου δικαίως και Ιστορικού της Φτέρης – αλλά και αφηγήσεις ηλικιωμένων του χωριού ,που και αυτοί τα άκουσαν από τους προγόνους τους, στο Βόρειο-Ανατολικό μέρος της πλατείας της Άνω Φτέρης , υπήρχε ένας τεράστιος μονόλιθος  ,12 μέτρων περίπου μήκος ,και δυο μέτρων περίπου ύψος .

Τόσο μεγάλοι μονοκόμματοι μονόλιθοι, είναι σπάνιο θέαμα στην Ελλάδα και ειδικά στη περιοχή μας.

Αυτός ο μονόλιθος χρησιμοποιούνταν από τους παλιούς σαν τραπέζι φαγητού , σαν κρεβάτι , σαν μέρος όπου έπαιζαν τα παιδιά , αλλά και σαν σημείο όπου γίνονταν τα συμβούλια, μια και αυτό το μέρος ήταν πάντα καθαρό από χόρτα .

Ο Βασίλης Δ.Σταμοκώστας θυμάται  οτι εκεί πάνω ξαπλώνανε  7-8  πιτσιρικάδες και τους  λέγανε διάφορες ιστορίες οι γερόντοι κατά τα καλοκαίρια 1950-1960.

Δυστυχώς το Δημοτικό Συμβούλιο  έκοψε κομμάτια από αυτόν τον μονόλιθο για να χτίσουν τον τοίχο της αυλής του ναού , και αργότερα ότι είχε απομείνει το χρησιμοποίησαν οι επόμενοι για να χτίσουν τη στέρνα του νέου υδραγωγείου , λες και δεν υπήρχε πέτρα στην Άνω Φτέρη για αυτά τα έργα.

Ένα μικρό κομμάτι έχει απομείνει από αυτό τον μονόλιθο ,και είναι αυτό που επάνω του έχει στηθεί το ηρώο της Άνω Φτέρης ,και ένα μικρό κομμάτι πέτρας   που είναι δίπλα από αυτό.

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο, δείχνουν ότι έχει απομείνει από αυτό το μνημείο της φύσης που υπήρχε κάποτε στην Άνω Φτέρη.

Επιμέλεια κειμένου Σπύρος Βασ. Παπακώστας