Αφήγηση Κων/νος Βασ.Τσιφτης
Ήταν προς το τέλος του 1977. Μόλις είχα τελειώσει το Εξατάξιο τότε Γυμνάσιο Σπερχειάδος και ήμουν ακόμη στο χωριό.
Ήταν Νοέμβριος και προεκλογική περίοδος, για τις δεύτερες μετά τη Μεταπολίτευση εκλογές.
Τα απογεύματα, όταν δεν έπαιζα μπάλα στην πλατεία, πήγαινα και βοηθούσα στο καφενείο του ξαδέρφου μου του Γιάννη Καραγιάννη. Εκεί ήμουν και εκείνο το σούρουπο όταν κατέφθασε μια λευκή Janguar και κατέβηκε μια γυναίκα ξανθιά με άσπρη γούνα με την παρέα της 2-3 ακόμη άτομα. Ήταν όπως έμαθα μετά, η Τζούλια Τσιριμώκου – Πιμπλή (κόρη του παλιού πολιτικού Ηλία Τσιριμώκου), υποψήφια Βουλευτής με το κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Μπήκε στο καφενείο και χαιρέτησε όλους τους Φτεριώτες που ήταν εκεί. Κάθησε σ ένα τραπέζι και άρχισε να μιλάει για τις εκλογές και την υποψηφιότητά της. Εγώ δεν μπορούσα να ψηφίσω ακόμα - ήμουν μόλις 17 ετών- και άκουγα όσα έλεγαν, όρθιος πίσω από τον πάγκο του καφενείου.
Στο τραπέζι μπροστά στο ψυγείο – ναι αυτό το Kelvinator που υπάρχει ακόμη και σήμερα - καθόταν ο Κων/νος Λαγός ο επονομαζόμενος και «Λαγγοράνης», πίνοντας το τσίπουρό του και φορώντας την τραγιάσκα του και τη βραχεία ανάρριχτα στους ώμους.
Μίλησε η υποψήφια, έγιναν και κάποιες ερωτήσεις από χωριανούς και κάνει την ερώτηση ο Λαγγοράνης:
- «Θέλω να σε ρωτήσω, αν εκλεγείς, θα ακολουθήσεις δικιά σου πολιτική, ή την πολιτική του πατέρα σου, που ξεκίνησε απ το βουνό και κατέληξε αυλοκόλακας??»
Έγινε αμέσως ένα σούσουρο μέσα στο καφενείο, υπήρξε μια ένταση στην ατμόσφαιρα και εγώ που δεν είχα καταλάβει γιατί, γυρνάω και ρωτάω τον Καραγιάννη:
- «Τι είπε ρε ο Λαγγοράνης ??? Ποιος είναι βρυκόλακας ???»
Βάζει τα γέλια ο ξάδερφος και μου λέει:
-«Θα σου πώ μετά. ‘Ανοιξε τώρα το ψυγείο και πάρε ό,τι γλυκό θέλεις!!!» (τότε το ψυγείο του καφενείου είχε: σάμαλι, κώκ, κορνέ, πάστες, καταϊφι, κασετίνες!!! Ωραίες εποχές!!)
Περιττό να πώ ότι αμέσως σηκώθηκαν η υποψήφια και οι συνοδοί της και έφυγαν άρον άρον λέγοντας :
- «Τι θυμόσαστε τώρα!! Αυτά είναι παλιές ιστορίες!!»
Θυμάμαι ακόμα – σαν να τον έχω μπροστά μου - το σαρδόνιο μειδίαμα του Λαγγοράνη (Θεός σχωρές τον!!) καθώς μονολογούσε:
- Όχι, που θα σ άφηνα να φύγεις …..«ατουφέκιστη»!!
- Φέρε ρε Γιάννη ένα τσίπρο ακόμα!! Και μια κόκκινη καραμέλα!! (την καραμέλα την έβαζε μέσα στο ποτήρι με το τσίπουρο)