Αφήγηση Κων/νος Βασ.Τσίφτης 

   Από τις αρχές της 10ετίας του 60, μέχρι περίπου τις αρχές της 10ετίας του 80, στη Φτέρη, κάθε Σαββατόβραδο είχε κινηματογράφο!!!
Στο καφενείο του Καραγιάννη έπαιζαν κινηματογράφο οι Ντζουναίοι. Τα αδέρφια Κων/νος και Βασίλης Ντζούνας, από τη Σπερχειάδα. Ο ένας έπαιζε στη Φτέρη και ο άλλος πήγαινε στην Παλιοβράχα. Το επόμενο Σαββατόβραδο άλλαζαν χωριό.
Τους θυμάμαι που έρχονταν με ένα τρίκυκλο λαδί χρώματος, μοτοσακό Zundapp, που στην καρότσα του είχαν την κινηματογραφική μηχανή και τις ταινίες σκεπασμένες με ένα μουσαμά. Αργότερα έρχονταν με ένα κίτρινο VW κλειστό (κλούβα). ¨Όπως έμπαινε το αυτοκίνητο στο χωριό φώναζε από το μεγάφωνο το έργο που θα έπαιζε, τα ονόματα των πρωταγωνιστών και την ώρα έναρξης.
Έστηνε τη μηχανή πάντα, σ΄ένα τραπέζι μπροστά από το ψυγείο του καφενείου και απέναντι (εκεί που είναι σήμερα η τηλεόραση) άπλωνε από άκρη σε άκρη ένα άσπρο σεντόνι για οθόνη και οι καρέκλες του καφενείου έμπαιναν στη σειρά για να χωρέσουν περισσότερα άτομα.
Το εισιτήριο θυμάμαι ήταν 4 δραχμές και συνήθως η προβολή άρχιζε στις 9μμ το καλοκαίρι και στις 8.30΄μμ το χειμώνα αφού πρώτα έκλειναν οι πόρτες και τα παράθυρα απ έξω με τα ξύλινα παντζούρια, που είχε τότε το καφενείο, για να μην βλέπουν απ΄έξω οι τζαμπατζήδες !!!! 3
Μέχρι να βραδυάσει και να αρχίσει η προβολή, ο Βασίλης Ντζούνας που ήταν και … αρκετά χοντρός, επειδή είχε …..μια λιγούρα, πήγαινε απέναντι από το μαγαζί του Καραγιάννη, στον Τσιμτσιλή (Σωτήρη Σταμοκώστα) που έψηνε κοκορέτσι και σπληνάντερο κάθε Σαββατόβραδο, τσάκιζε μια – δυό πιθαμές, έπινε και 3-4 μπύρες και ήταν έτοιμος για την προβολή.
Εκείνη την εποχή κάθε Σαββατόβραδο τα μαγαζιά στο χωριό ήταν γεμάτα κόσμο. Κοκκορέτσι και σπληνάντερο έψηναν ο Σωτήρης Σταμοκώστας, ο Χαράλαμπος Κωστούλας, ο Κώστας Κούκουνας από τα Καμπιά, που έψηνε στο μαγαζί του Σκαραφίγκα, ο Ηλίας Παραργιάς και ο Γιάννης Τσιούστας. Επίσης έψηνε και ο Γιάννης Κωστούλας, που έκανε και το περίφημο «Φαραώ»!!!! Αυτές οι εικόνες των μαγαζιών με τον κόσμο και τις μυρωδιές από το ψήσιμο, σε συνδυασμό με τα τραγούδια από το μεγάφωνο του Ντζούνα, έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου.
Από τις διαφημίσεις ξέραμε από το προηγούμενο Σαββατο, το έργο που θα έπαιζε το επόμενο Σαββατόβραδο. Το κακό όμως ήταν ότι το ήξερε και ο δάσκαλος, ο Βαγγέλης Αναγνωστόπουλος από τη Σπερχειάδα, που συνήθως μας απαγόρευε να πάμε στο σινεμά γιατί το έργο …ήταν ακατάλληλον !!!!!
Εγώ σαν ξάδερφος του Καραγιάννη, δεν πλήρωνα ποτέ εισιτήριο. Ήμουνα βλέπετε του μαγαζιού!! Πήγαινα πίσω από τον πάγκο και έβλεπα από εκεί την ταινία. Αυτό το ήξερε ο δάσκαλος και τη Δευτέρα το πρωΐ, μετά την προσευχή, πρίν μπούμε στην Τάξη για μάθημα, άρχιζε το …. χοροδιδασκαλείο!!!!
Κρατούσε στο χέρι ένα καταραμένο μαύρο τετράγωνο ξύλινο χάρακα και άρχιζε πάντα από μένα!!
- Τσίφτη, έμαθα πήγες σινεμά!!! Βγές έξω!!
Μετά τις πρώτες 4-6 ξυλιές, τα χέρια κοκκίνιζαν και μούδιαζαν!!! Αν ήταν χειμώνας και ήταν παγωμένα, ακόμα χειρότερα!!! Ο ζεβζέκης δεν χτυπούσε μέσα στην παλάμη που την καμπουριάζαμε για να μην πονάει, αλλά χτυπούσε στα δάχτυλα που πονούσαν πολύ!!!!
- Ποιοι άλλοι ήταν στο σινεμά??
- Κύριε, ήταν ο «Μπαλαούρας», ο «Πλεζάκιας», ο «Αούνης», ο «Ταμπολιούμπας», κι ο «Πιπίκος». (όποιος κατάλαβε …. κατάλαβε!!!!)
Από ένα - δυό ονόματα να έδινε ο καθένας από αυτούς, μετά το ξύλο που έτρωγε, στο τέλος σχεδόν όλα τα αγόρια του σχολείου ήταν έξω και περίμεναν τη σειρά τους για να φάνε ξύλο!!!!
Το περισσότερο ξύλο, το είχα φάει για την ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», γιατί ήταν λέει «Αυστηρώς ακατάλληλη»!!! Για την εποχή εκείνη το ακατάλληλο της ταινίας ήταν εκεί που έκανε μπάνιο μέσα σ΄ένα βαρέλι η Ντίνα Τριάντη (ή η Νίκη Τριανταφυλλίδη??) και μπήκε στο βαρέλι και ο Φαίδων Γεωργίτσης !!! Σιγά το πράμα!!!!!
Εκεί, στο καφενείο του Καραγιάννη είχαμε δεί όλες τις ταινίες της Finos Film’s, τις παραγωγές του James Paris, αλλά και σχεδόν όλα τα Western !!!!
Εκτός από τους Ντζουναίους ένα μικρό διάστημα έρχονταν στο χωριό και έπαιζε σινεμά και ο Βασίλης Θερμογιάννης, ο επονομαζόμενος και «Τσίγκλης»!!! Έρχονταν και αυτός με ένα τρίκυκλο Zundapp και έπαιζε στο μαγαζί του Σκαραφίγκα και επειδή η Φτέρη τότε είχε πολύ κόσμο και γέμιζαν τα μαγαζιά, για να κάνουν αντίπραξη ο ένας στον άλλον, έπαιζαν και από 2 ταινίες με ένα εισιτήριο!!!!!!
Ο Θερμογιάννης συνήθως έφερνε ταινίες δραματικές με το Νίκο Ξανθόπουλο και τη Μάρθα Βούρτση. Πολύ κλάμα!!!!! Έφερνε όμως και ταινίες με το Dracula!!! Τον Kristofer Lee!!!!!
Τους καλοκαιρινούς μήνες όμως είχε σχεδόν κάθε Τετάρτη κινηματογράφο στην Πλατεία!!!! Έρχονταν κλιμάκιο του Τ.Ε.Α. (Τάγματος Εθνικής Ασφαλείας) από τη Μακρακώμη και έπαιζε στον τοίχο του Κοινοτικού Γραφείο και της Αγροτικής Λέσχης (ήταν εκεί που είναι σήμερα το Κοινοτικό κτίριο, στο Δυτικό του μέρος). Ο καθένας έπαιρνε καρέκλα ή σκαμνάκι από το σπίτι του ή από τα καφενεία και έβλεπε την ταινία, που ήταν συνήθως πολεμική.
Από τα μέσα όμως της 10ετίας του 70, που μπήκε στα σπίτια μας η τηλεόραση οι θεατές άρχισαν να λιγοστεύουν και σιγά-σιγά όταν βγήκαν και οι βιντεοκασσέτες (στα μέσα της 10ετίας του 80) στο σινεμά δεν πήγαινε κανένας.
Έτσι σταμάτησε πλέον να παίζει κινηματογράφος στη Φτέρη .-

Ο Βασ.Δημ.Σταμοκώστας συμπλήρωσε το άρθρο με τις δικές του αναμνήσεις

Ο δεύτερος ιδιοκτήτης μετακινούμενου σινεμά ηταν ο Θερμογιάννης. Ενα Σαββατόβραδο είχε εγκατασταθεί στο μαγαζί του Χαρ. Κωστούλα και διαλαλούσε την πραμάτεια του. Όταν έφθασε στην τιμή του εισιτηρίου, εκείνη τη στιγμή νυβόμουνα στο μπαλκόνι του σπιτιού, ακούω το Θερμογιάννη να λέει: Τιμή εισιτηρίου δραχμές 4 γενική είσοδος δραχμές 3. Τό βαλα στα γέλια γιατί το 90% των θαμώνων καθόταν στα σωτήρια μακρόστενα ντουράκια, που έσωναν την κατάσταση, και οι άλλοι στις ελάχιστες πολύτιμες καρέκλες.
Μιάς και το κλίμα στο καφενείο το επιτρέπει θα σου καταγράψω και ένα άλλο ευτράπελο, αλλά με την τηλεόραση τώρα.
Είμαστε στα 1971 Οκτώβρη μήνα και ο Πανιώνιος -μιλάμε για καφενείο Καραγιάννη πάντα - παίζει με την Φερεντζβάρος κάποιο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα - Κύπελο.
Έξω είνα τσουχτερό κρύο-έχει χιονίσει  και η σόμπα έχει κιόλας ανάψει. Μαρίδα πολλή μαζεμένοι, αλλά και ηλικιωμένοι, μεταξύ των οποίων και ο μπαρμπα-Βασίλης Θραψίμης, ο πατέρας του Μήτσου.
Κατά την εξέλιξη του παιχνιδιού ο Πανιώνιος τρώει το πρώτο γκόλ, συνοδευόμενο από το σχετικό αποδοκιμαστικό επιφρώνημα των πολλών θαμώνων.
Στη συνέχεια τρώει και δεύετρο, άλλη απογοήτευση και αποδοκιμασία από το φίλαθλο κοινό.
Δεν πέρασε αρκετή ώρα και τρίτο με την ίδια απογοήτευση - αγανάκτηση.
Μόλις άρχισε το δεύτερο ημίχρονο πέφτει και το τέταρτο.
Οι γέροι δεν γνώριζαν από τον τρόπο του παιχνιδιού και τα συναφή του ποδοσφαίρου, αλλά μετά την χαρακτηριστική αποδοκιμασία και απογοήτευση, ο μπάρμπα - Βασίλης σκουντάει με τη ματσούκα τον αδελφό μου: Τι έγινε τώρα ουρέ Μαλίτο; (παρατσούκλι του αδελφού μου). Άστα μπαρμπα-Βασίλη φάγαμε και τέταρτο: Ουρέ μας ξικώλιασαν ντιπ λέει ο μπάρμπα - Βασίλης