“Η Ευλογία του Εθελοντισμού”

Γεννήθηκε στη Φτέρη το 1937. Εργάστηκε στον ΟΤΕ ως Ραδιοτηλεγραφητής και ειδικότερα στην παράκτια Ραδιοεπικοινωνία,απ’ όπου προσέφερε τις υπηρεσίες του στην ελληνική ποντοπόρα Ναυτιλία και τους Έλληνες ναυτικούς.

Σε κρίσιμες περιόδους των απαρχών συγκρότησης και διαμόρφωσης του σημερινού ΟΤΕ, διετέλεσε Γεν. Γραμματέας και Πρόεδρος του Σωματείου του και εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ΕΚΑ, υπηρετώντας Εργοδοσία και Εργαζομένους, ως συνδικαλιστής “παλαιάς κοπής”.Μετά την συνταξιοδότησή του διαμένει σχεδόν μονίμως στη Φτέρη. Στη Φτέρη στην οποία έχει αφιερώσει πλήρως τη ζωή του, αρχής γινομένης από τα νεανικά του χρόνια.Γεφυρώνοντας την παλαιότερη γενιά με την νεολαία της εποχής στην Αθήνα, παίρνει τη σκυτάλη από τους ιδρυτές του Συλλόγου των Απανταχού Φτεριωτών το 1972, με την ιδιότητα του Γεν. Γραμματέα μέχρι το 1982, για να συνεχίσει ως Πρόεδρος μέχρι το 1996.
Από εκείνη την περίοδο, ομολογουμένως, πλήρη έργων και φροντίδας πατριωτικής, πολιτιστικής και κοινωνικής, αναπτύσσεται και σφυρηλατείται στην προσωπικότητά του η έντονη αγάπη και ο σεβασμός προς το Δημόσιο Χώρο. Με αυτή την έννοια μπορεί να χαρακτηριστεί ως η “άγρυπνη ματιά του χωριού”. Αρωγός, και πρωτοστάτης κάθε αγαθής πρωτοβουλίας, επ’ ωφελεία του κοινού καλού, αναπληρώνοντας ή και υποκαθιστώντας τις όποιες ελλείψεις ή και υστερήσεις των αυτοδιοικητικών αρχών.Ενδεικτικά και επιγραμματικά αναφέρονται ορισμένα από τα πεπραγμένα, που φέρουν τη σφραγίδα του, κυρίως ως προέδρου του Συλλόγου και πάντοτε με την συνεπικουρία και άλλων άξιων Φτεριωτών, αλλά και συμπατριωτών της ευρύτερης Ρουμελιώτικης οικογένειας, όπως ο ίδιος δεν παραλείπει να αναφέρει με κάθε ευκαιρία:
-Στο πλαίσιο των δράσεων του Συλλόγου των απανταχού Φτεριωτών, συμπαραστάθηκε πρωτοστατώντας στις προσπάθειες των οικιστών της Άνω Φτέρης για την ηλεκτροδότηση του οικισμού. Προσπάθειες που τελεσφόρησαν μετά από αγώνες τεσσάρων ετών, με την μορφή δυναμικών παρεμβάσεων και παραστάσεων σε υπουργεία και υπηρεσίες για να ξεπεραστούν ειδικές δυσκολίες (μη κατοικούμενος οικισμός κ.λπ.).
-Γνώστης των διαδικασιών, μεθόδευσε όλες τις κινήσεις για τη δημιουργία του Μικροαστικού Τηλεφωνικού Κέντρου ΟΤΕ Φτέρης. Συγκινητική ήταν, εν προκειμένω, η προσωπική του περιήγηση-από σπίτι σε σπίτι –του χωριού για τη συγκέντρωση του απαιτούμενου αριθμού αιτήσεων για την καθιέρωση της Φτέρης ως έδρας του Κέντρου.-Εμπνεύστηκε και ανέλαβε, ως επί κεφαλής επιτροπής, την ανακατασκευή της Αγίας Τριάδας, ιερού κληροδοτήματος της παραδοσιακής και χριστιανικής μας κληρονομιάς.-Ενεθάρρυνε και έπεισε την Κοινοτική Αρχή για την ανέγερση νέου κοινοτικού καταστήματος, ενεργώντας από κοινού για την εξασφάλιση κρατικών, προς τούτο, κονδυλίων. Γι’ αυτόν τον σκοπό έπεισε τον ομογενή Αμερικής αείμνηστο Χαράλαμπο Χρ. Μπαλαφούτη να διαθέσει το ποσό των 20.000 δολαρίων για κατασκευή αίθουσας Λαογραφικού Μουσείου στον πάνω όροφο του υπό κατασκευή καταστήματος.
-Με εξουσιοδότηση του Τοπικού Κοινοτικού Συμβουλίου διεκπεραίωσε τις διαδικασίες επέκτασης του κοιμητηρίου του χωριού, ενώ επιμελήθηκε προσωπικά την περιμετρική δενδροφύτευση της επέκτασης με κυπαρίσσια.-Με πρωτοβουλία του συγκροτήθηκε επιτροπή για την αγιογράφηση του Αγίου Δημητρίου. Με αυτή την ευκαιρία πραγματοποιήθηκαν και συσσωρευμένες, απαραίτητες δομικές εργασίες, όπως αλλαγή σκεπής και ταβανιού, τοποθέτηση υδρορροών, εξωραϊσμός και εσωτερικό βάψιμο καμπαναριού, συνολικής δαπάνης 27 εκατ. δραχμών περίπου.
-Με φροντίδα του χαράχτηκαν τα 180 ονόματα Φτεριωτών πολεμιστών του 1821-προϊόν των ερευνών του- σε μαρμάρινες πλάκες που είναι τοποθετημένες στον προαύλιο χώρο του Αγ. Γεωργίου στην Άνω Φτέρη.-Στα μέτρα των δυνατοτήτων του Συλλόγου ανταποκρίθηκε με μερική ή συνολική κάλυψη των οικονομικών αναγκών πολλών μικροέργων του χωριού, σε μια περίοδο εξαιρετικής σπανιότητας κρατικών πόρων. Βεβαίως δεν ήταν μικρότερης σημασίας οι επιτυχέστατεςπαντοειδείς πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις που οργάνωσε (χοροσυνεστιάσεις, ομιλίες, τιμητικές διακρίσεις μελών - συγχωριανών, εκδρομές, δεξιώσεις, ανθρώπινη αλληλεγγύη), καθώς και η σύσφιξη των σχέσεων και η εξύψωση του πνευματικού επιπέδου των μελών του Συλλόγου.

-Με την εγκατάστασή του στη Φτέρη το 1992, προσφέρει μονίμως και αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στον ενοριακό ναό από τη θέση του ψάλτη.
Η έντονη έκθεσή του περί τα τοπικά κοινά, η φυσική του φιλομάθεια και η ιστορική περιέργεια τον ώθησαν στη συστηματική ενασχόληση, αναζήτηση, καταγραφή και τεκμηρίωση πολλών πτυχών και γεγονότων, ιδιαίτερα της νεώτερης ιστορικής περιόδου του τόπου μας. Ανεκτίμητη είναι, εν προκειμένω, η επισήμανση και άντληση πληθώρας στοιχείων, γύρω από τη συμμετοχή των Φτεριωτών στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, αλλά και στις μετέπειτα εθνικές περιπέτειες της πατρίδας μας. Αυτά, βεβαίως, ως αποτέλεσμα πολύχρονης αναμόχλευσης τών, κατά κανόνα αφιλόξενων και απρόσιτων, Γενικών Αρχείων του Κράτους, της Εθνικής Βιβλιοθήκης και άλλων πηγών.Αποτέλεσμα αυτών των ερευνών είναι το -και ευρύτερου ενδιαφέροντος- βιβλίο του: “ΕΛΛΑΔΑ πατρίδα μου, ΦΤΕΡΗ χωριό μου”.Πρόσφατη συνεισφορά του είναι η πρωτοβουλία για τη φιλοτέχνηση και τοποθέτηση προτομών των γεναρχών της Φτέρης: Τριαντάφυλλου Κατσούδα και Νίκου Φτέρη στην Άνω και Κάτω Φτέρη αντιστοίχως. Η παρουσία του ως άτυπου προεδρεύοντος των επιτροπών και η έντονη δραστηριοποίησή του, καταφανώς, ενέπνευσε τα πατριωτικά αισθήματα και συνετέλεσε καταλυτικά στη συγκινητική ανταπόκριση των Φτεριωτών για τη συγκέντρωση του απαιτούμενου χρηματικού ποσού.

Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική αναφέρεται η ιδιότητά του ως “ζώσας ψυχής” του χωριού. Υπήρξε πάντα ο συνδετικός κρίκος που ενώνει παλιούς με νέους, μόνιμους κατοίκους με ξενιτεμένους, την κοινότητα με την ευρύτερη περιοχή. Πάντα διαθέσιμος και σημείο αναφοράς για μια πληροφορία, μια συμπαράσταση, μια αναπόληση σε πρόσωπα ή στιγμές που συνθέτουν τη μικρή ιστορία του χωριού μας.

Ένας, από εκείνους τους ανθρώπους, των οποίων τα έργα ευποιίας (όταν και όσο υπάρχουν) θεωρούνται, περίπου, ως αυτονόητα σε μια κοινότητα. Και που όμως τόσο λίγοι τα μετέρχονται…

To κείμενο εμπλουτίστηκε με πληροφορίες και απόψεις από τον Γιώργο Ι. Κωστούλα

Υ.Γ Στο πρόσωπο του Βασίλη Δ.Σταμοκώστα -ως τόν μακροβιότερο πρόεδρο του Συλλόγου τών Απανταχού Φτεριωτών- τιμάμε ολους τους διατελέσαντες Προέδρους και απλά μέλη του συλλόγου.