Γενικός Επιθεωρητής Στοιχειώδους Εκπαίδευσης

Ο Αναστάσιος Πετσάλας υπήρξε ένας αγνός ρουμελιώτης, ένας εξαίρετος επιστήμονας, μια μεγάλη προσωπικότητα. Γεννήθηκε το 1907. Σπούδασε στο Διδασκαλείο Λαμίας και πήρε το πτυχίο του με άριστα το 1926. Το 1934 πήρε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών μετά από διετή μετεκπαίδευση με το βαθμό άριστα. Στην συνέχεια επανήλθε στη θέση του στην Φτέρη. Το 1936 λόγω των εξαιρετικών προσόντων του και των ψυχικών του αρετών τον κάλεσαν από το Πειραματικό σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες του μέχρι το 1940. Το 1940 η πολιτεία του εμπιστεύθηκε το αξίωμα του επιθεωρητού δημοτικών σχολείων και τοποθετηθήκε στην Εδεσα όπου κατά την περίοδο της κατοχής σημείωσε αξιόλογη εθνική δράση παρότι καταδιώχθηκε από τους Γερμανούς . Λόγω της δράσης του αυτής μετατέθηκε στη Χαλκιδική όπου συνέχισε με τον ίδιο εθνικό παλμό την δράση του ανεγείροντας μέσω εράνων και τον ανδριάντα του μεγάλου φιλόσοφου Αριστοτέλη. Κατόπιν μετάτεθηκε στη Λιβαδειά όπου και εργάστηκε καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για την αναγέννηση της παιδείας και μετά από ενέργειες του στήθηκε στη Χαιρώνεια προτομή του αρχαίου ιστορικού Πλούταρχου.

Το 1952 σε ηλικία 45 ετών προάχθηκε σε Γενικό Επιθεωρητή στοιχειώδους εκπαίδευσης. Η επαγγελματική του αρτιότητα, η καλοσύνη του και ο αδαμάντινος χαρακτήρας του εκτιμήθηκαν δεόντως από τους επιθεωρητές και δάσκαλους της Ζ περιφέρειας Πατρών οι οποίοι ανέγειραν την προτομή του, ως ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης αλλά και ως σύμβολο εργατικότητας, ισχυρής θέλησης και προσήλωσης στα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη.

Το κείμενο της επιγραφής της πλάκας έγραφε τα κάτωθι:

 Αοιδίμω παιδαγωγώ και παγκάλω προισταμένω

 Αναστασίω Δ Πετσάλα

 Γενικώ Επιθεωρητή

 Στοιχ. Εκπαιδεύσεως

 Πανευφήμω στοχαστή, των εν παιδεία

 Και έθνει βελτίστων.

 Επιθεωρηταί και διδάσκαλοι

 Τιμής ένεκεν

 1907-1957